Дали голиот задник е новата „мини сукња“?

И дали меѓуножјето станува се’ повеќе јавно видливо?

Кога во седумдесетите години, журналистот Christopher Booker, изјавил дека maxi и midi сукњите тогашно неминовно се вратија во мода, бидејќи едноставно: „немаше каде повеќе да се оди - mini сукњата нема каде погоре да оди“, очигледно грешел и не очекувал дека, не самошто ќе се појави и mikro сукњата, туку и нешто многу повеќе, односно погоре!

Мини сукњата отсекогаш постоела, изненадувачки, дури и на почетокот на цивилизацијата, за чијашто примена сведочат бројни пештерски цртежи и други археолошки докази. Текот на настаните низ историјата, како и условите за живот во модерната и првата половина на современата ера, наметнале да таа биде исфрелна од употреба, стигматизирана, забранета, морално прогонета и слично. Во минатиот век се случуваат голем број на општествени настани, кои ќе доведат до промена на сфаќањето на многу појави, редефинирање на општествени улоги, појава на различни субкултури - под едно име - голем број на општествени револуции, чиешто влијание го чувствуваме до ден-денес, односно живееме надоврзани на нив!

Кратка историја на сукњата

Во 1800-тите години жените биле перцепирани како послаб и немоќен пол, којшто треба да биде заштитен, па такви биле и облеките, долги и покривачки, правејќи ги телесно неприметливи. После Првата светска војна, како резултат на пост-воениот ескапизам, се појавуваат здолништата до колената, во андрогин стил, додека по Втората светска војна, работ се поткрева малку над коленото, како резултат на штедењето и кратењето на материјалите за време на војната!

Во 60-тите години, од девојчињата и младите девојки се очекувало да се облекуваат како своите мајки, па тие биле претставени како шаблонизирана копија на нив, во идентичната руба - покривачка и широка. Практично, не постоела облека за млади луѓе!

Со појавата на сексуалната револуција, феминизмот и либерализацијата, мини сукњата, како и голем број тогашни општествени симболи, била искористена како алатка за ослободување на општествените стеги во кои се наоѓала жената. Мајката на мини сукњата, Mary Quant и Лордот на мини сукњата, André Courrèges, се сметаат за главни виновници за раѓањето на иконската мини сукња (наречена според омилената кола на Mary Quant - MINI).

Реакциите за нејзината растечката модна примена, се разбира, биле жестоки и обвинувачки, доаѓајќи од старомодните средновечни жени облечени во своите соодветни и пристојни долги здолништа. Но, зголемениот тренд насекаде во светот, довел до креирање на нови стилови и модни икони, како: school girl трендот, Lolita look-от, андрогин имиџ и револуционерната појава на моделот Twiggi, сето тоа во насока на експлоатација на мини сукњата како маркетинг алатка, наместо средство за општествена либерализација на жената (првенствената намена).

По тој климакс, во почетокот на 70-тите настапува момент на смирување на страстите и спуштање на работ на сукњата под коленото - момент кој, замислете, се сметал за крај на мини сукњата - велејќи дека границата немала во која насока повеќе да оди - освен повторно надолу!

Годините до 21 век ја враќаат мини сукњата на голема врата, преку многу нови трендови (Punk изгледот, потоа корпоративната мини сукња, симбол за елеганција и бизнис изглед и слично) и таа станува масовно прифатена насекаде во светот, освен во африканските и исламските земји, кадешто до ден денес, е практично забранета).

Појавата на микро сукњата

На преминот кон 21 век, се појавува микро сукњата или микро-мини сукњата (со просечна должина од 20cm) којашто повеќе е идеја за сукња отколку облека, и којашто повеќе открива отколку што покрива, понекогаш посоодветно наречена и каиш-(колан, ремен)-сукња. Микро сукњата иако првично е наменета за сценски настапи на музичките ѕвезди, се’ повеќе станува неминовен дел од street изгледот на (скоро) секоја девојка!

Голиот задник новата мини сукња?

На прагот сме на 2012-тата година и дали можеме да кажеме дека насетуваме нов, досега невиден, неочекуван тренд, незамислив за минатите модни претходници? Дали како генерација сме сведоци на една сериозна, модна, естетска, општествена револуција во облекувањето, улогата и сексуалната перцепција на жената? Дали можеби 21-от век ни носи повеќе револуции, отколку што очекуваме и претпоставуваме (сексуални, естетски, модни, родови, либерални, секако) во поглед на поединецот, мажот, жената, семејството, светот?

Во последниве две до три години, се’ повеќе сме изложени на пополнување на масовната култура со слики, сцени и импулси кои ни го навестуваат доаѓањето на „новите правила на игра“ во свет кој се трансформира, преку многу фактори, но како едни од значајните, се изгледот и облеката.

Во тој поглед, дали границата/работ на мини сукњата се качува погоре, многу повеќе од дозоленото и замисливото, односно дали сукњата можеби ја губи својата класична форма и почнува да нема граница, т.е. да нема ни почеток ни крај?

Lady Gaga

Rihanna

Nicki Minaj, Lily Allen

Coco, Pamela Anderson, Rose McGowan, Alexis Texas, Scout Willis, Heidi Klum, Beyonce, Britney Spears

*Литературниот македонски збор за сукња е здолниште.

Прочитај повеќе >>

comments

И Жељко Јоксимовиќ „навлечен“ на прашок!

Неколку месеци после успешната акција на опасната пар комбинација на DUEL-прашок за перење и новиот албум на Здравко Чолич, во маркетите осамна и друга спојка. Овој пат се работи за последниот албум на Жељко Јоксимовиќ - „Љубави“, плус гратис „спeцијално“ списание со Јоксимовиќ на насловната страница и се разбира Duel прашок!

Очигледно, на Biohemija d.o.o. и тргна во супер комбинацииве со продукцискиве куќи, па овој пат со Minacord на Жељко и заедно со дистрибуција Kolid, решиле да понудат ново идеално „музичко - перално“ решение, Duel Љубави ко-пакување!

После вториов успех, можеби размислуваат и за официјализирање на посебниов ендемски начин на дистрибуција во маркетинг литературата, како продажна промоција којашто пали кај домашниот таргет на овие балкански простори, без водење грижа околу имиџот на двата бренда (посебно не за музичкото „дело“) : ПЧК алатка! „Прочи че-комбинација“! :P

-А бе, пази да не станат толку комплементарни во употребата, па без едниот да не се троши другиот и слично! :)

И за крај, додека вие се мислите дали е соодветно и на што личи музички албум да се продава рака-под-рака со прашок за перење, пазарната логика, којашто не познава логика, ги отвара сите врати на креативноста (која исто како и глупоста, е неограничена), па што пројде - пројде, а што не, нека го прости чичко Smith!

*Повторно голема благодарност до Ели, која повторно ја документираше оваа маестрална комбинација и со тоа, помогна во објавувањето на овој маркетинг случај!

Прочитај повеќе >>

comments

Ревизија на текстот за „Баксузен Таксират“ и извинување од авторот :D

Реченицата со која започнува претходниот негативен пост „не знам како било, не бев, не можам да судам!“ за прикаската Таксират, доби огромен негативен публицитет. И со право!

Тотално се согласувам со читателите кои велат дека е поразителна и од старт го дискредитира целиот текст! Им благодарам на читателите што научив дека вака не се започнува статија, (иако сметав дека моето субјективно доживување дали сум рипала поише на Buraka Som Sistema отколку на Fat Joe, или дали сум била со или без гратис, е тотално небитно, зошто не праам рецензија кој како отсвирел или каков однос имал со публиката). Напротив, во центар ги ставам организаторите на event-от и нивната маркетинг реализација, сакајќи да дадам една beyond нота за иднината и позиционирањето на Таксират. Но, nevermind! :D

Второ, на многу читатели им бодат очи трите мои „соломонски решенија“ Пеперс, Хим или Рамштајн. Тоа и го очекував! Во иднина нема толку да генерализирам, упростувам и во исто време карикирам, бидејќи е дискутабилно околу рангот на популарноста на брендовите и тоа дали организаторите и бендот ќе имаат профитабилно ефектуирање на македонскиот пазар на концерти!

И како трето, многу фанови се најдоа погодени што упатувам критика за Таксират, имиџот,  состојбата, пред и после. И со право! Ни најмалку не ми беше поента да го омаловажам Таксират како значаен supporter на македонската урбана култура! Потенцирам дека треба да се подржува добрата воља на организаторите за „дистрибуција“ на куп добри бендови за „по 100че во просек, пиво во рака и добра дружба!“

Жалам и што не пронајдов заеднички јазик со таргет групата, тоа е моја грешка, бидејќи се обратив на референтна група која од старт има негативна перцепција и одбранбен штит за, какошто го нарекуваат „болеста на општеството“ -  маркетингот, произлезен од систем против кој најголем дел референтната група се бори или барем гаи негативни емоции и ставови!

По професија маркетер, океј е што на некој од вас не им се допаѓа што работите ги гледам толку narrow minded или црно-бело, низ призмата на публицитетот, продажбата и профитот! Но, тоа ми е работата. Во денешното општество освен токму контра-културата  (преку која голем дел маркетерите бенефицираат, препознавајќи ја како „потреба за различност“) остатокот од светот е „чиста продажба“!

Ви благодарам за одвоеното време и тоа што сте се потрудиле да дадете фидбек. Јас посебно ги охрабрувам негативните коментари и со радост ги прифаќам, бидејќи токму преку нив се осознаваат грешките и се учи потрошувачот! Постојано потренцирам дека текстовите на овој блог се резултат на мои субјетивни мислења, и тоа ги прави во голем дел нерелевантни, неточни, идеални за решетање со негативни критики! Voilà !! За тоа сум тука :D

И за крај, мило ми е што се појавија толку посетители на Таксират со фидбек дека супер си поминале, подобро од што очекувале, нарекувајќи го најдобар до сега! Токму тоа е поентата, потрошувачите да бидат задоволени на најдобар начин! А ако е така, тогаш нема што понатаму да се коментира! 

Останува наредната година да чекаме уште еден добар и дури подобар Таксират!

Прочитај повеќе >>

comments

Баксузен 13ти Таксират?

Не знам како било. Не бев. Не можам да судам.
Но, по тоа што го слушнав (word of mouth), прочитав, пред и после настанот и фактот што не видов ниту една „импресија“ на мојот фејсбук ѕид од било кој пријател (а ги имам доволно од конкретниот таргет), не било на арно!

Таксират се изгуби во својата суштина и во своето позиционирање, обидувајќи се да ги следи новите трендови, со мала промена на својот имиџ и широко таргетирање, но копнеејќи по минатите времиња и минатите суб-културни состојби!

Оваа година поентата на Таксират очигледно беше „мејнстримување“ на „алтернативата“, нејзино вадење на површина, за да ги пресретне потребите на широка таргет група од андерграунд слојот, за кој очигледно сметаат дека и во Македонија повторно се разви како популарна суб-култура, како што е случајот со некои соседни земји. Тука е првата грешка! Во Македонија (а и во поширокото окружување) алтернативците, кои ги има се’ повеќе, најчесто се развиваат во правецот хипстеризам, а истите не може да бидат групирани толку масовно и така лесно задоволени, само преку неколку артисти и тоа дотраени „комерцијални“ алтернативци!

„Комерцијален алтернативец е ОКСИМОРОН за артист кој ја покрива „андерграунд“ културата, но во исто време е и мејнстрим бренд, кој се продава како и сите останати музички брендови, со тоа што животниот стил кој го продава е различен од оној масовниот.“

Тоа е сосем во ред со стилот на Таксират, кој како што се сеќавам беше создаден за (хард-кор) љубителите (кои генерално гледано сега станаа малку застарени) и ја опфаќа „андерграунд“ комерцијалата. Токму тука е и втората грешка! Пазарот на македонската „андерграунд алтернатива“, во класична смисла, некако опаѓа. А музичките „комерцијално алтернативни“ бендови кои оваа година ги понудија како јадро на настанот, едноставно не беа ништо посебно! Напротив, едни беа ѕвезди со поминат рок, а останатите не беа баш дел од популарните и светски-бренд музички имиња (иако е дискутабилно за Kaiser Chiefs). И за да ја пополнат проект - луфтата, слатко ги спакуваа со домашни фацки, и други споредни, стилско-компатибилни, ликови... Но, само ликови, кои се далеку од икони!

Третата грешка, е иста како и првата, бидејќи поентата се врти во круг, а тоа е промовирањето на настанот: толку популарно и толку масовно. Меѓу другото и со радио реклама, преку која последната недела засилено го бомбардираа етерот на најпопуларната радиостаница, Антена 5! Нешто што дополнително укажува дека „алтернативата“ се обидоа да ја претстават како мејнстрим, а во случај кога немаат ниту една доволно бомбастично силна (рок) легенда, за да се привлечат сите тие широки „андерграунд“ групи!

Да бидеме реални, далеку од тоа дека Таксират можеме да помислиме да го брендираме како „зимски Егзит“ или да ја следиме неговата популарна - андерграунд - мејнстрим - хипстерска - инди - рок - метал - liberte - new age - урбана приказна, која раскажува за животниот стил на „новата генерација“!

Лудилото отиде до таму, што го запоседнаа цел град со билборди, и тоа во најразлични стилови и бои. Како да се работи за 5 различни настани! Ниту еден билборд не беше стилски ист, ниту пак беше конзистентен на досегашниот Таксират имиџ! Дури и му додадоа една „Скопје 2014“ нота, повторно нејасна, дали во случајов, Таксират и таргетот, се урбани хејтери или supporter-и? Битно, пораката беше да ги вклучи и едните и другите?!

Како цреша на шлагот е последениот поразителен факт - суровата реалност! До кога Македонија ќе биде заобиколувана од еминентни музички имиња без разлика дали се продавачи на масовен популарен или алтернативен животен стил, и без разлика дали свират лесно и поп, или свират тешко и агресив? До кога жално ќе ги набројуваме сите имиња кои ги доживејаа нашите соседи, а нас истите само не’ заобиколија?

Во ова глобално село, очкувањата растат! Па, така, оваа година уште позасилено и желно чекавме за: Пеперси, Хим, Рамштајн или било кое друго комерцијално име!

И како после сето ова, тимот на Таксират се чуди зошто немало посетеност, елан и ентузијазам кај публиката, кога ни продава само некои лесни, „ОНАКА“ фацки „без кои може да се живее“?

Поентата на текстот не е да се омаловажи ликот и делото на ниту една музичка ѕведа која настапи на Таксират 13, а најмалку не на хедлајндерите Kaiser Chiefs. Со сета должна почит кон нивната музика, филозофија и порака!

Прочитај повеќе >>

comments